Het Paddenpad maakt een rondje rondom Wapenveld. Dit gebied kenmerkt zich door de open IJsselvallei aan de oostzijde en de beboste Veluwe aan de westelijke kant. Tussendoor pik je plaatselijke hoogtepunten zoals Vrieze’s erfgoed, natuurgebied Klooster Hulsbergen, Landgoed Petrea en de Witte Berg mee. Het maakt het tot een gevarieerde wandeling, hoewel de oostzijde met het tamelijk kale agrarische gebied gemende gevoelens oproept.
Locatie/bereikbaarheid
Met het OV kun je vanuit Zwolle met de bus in Wapenveld komen. Met de auto rij je vanaf de A50 via Hattem of Heerde naar Wapenveld. Het standaard startpunt ligt aan de noordzijde van Wapenveld:
Pannekoekenhuis ’t Mussennest
Groteweg 109
8191 JV Wapenveld
Je kunt echter ook op andere punten van de route starten, bijvoorbeeld aan de zuidzijde bij de hoek Parallelweg/Flessenbergerweg. Je wandelt in beide gevallen de oostzijde en westzijde na elkaar. Die twee zijn zo verschillend van karakter dat dat juist een aanrader is.
Geschikt voor
Met 13 km is het Paddenpad geen klein ommetje, hoewel sommige wandelaars er hun schoen niet voor zullen omdraaien. Bij klompenpaden is er nogal eens een mogelijkheid voor een verkorte route, maar dat is bij deze niet het geval.
Oordeel
Dit klompenpad, wat je overigens heel goed met wandelschoenen kunt lopen, maakt feitelijk een rondje rondom Wapenveld. Aan de oostzijde is het landschap open en agrarisch, aan de westzijde ligt een bosgebied. Daarmee is de wandeling gevarieerd en ook aantrekkelijk. Het oostelijk deel zal gemengde reacties oproepen; de wandeling gaat daar een stuk over de dijk langs de nieuwe hoogwatergeul. De een zal het open landschap waarderen, de ander vind het waarschijnlijk oersaai. Bij elkaar krijgt de wandeling vanwege de grote afwisseling een 7,5.
Wat ga je doen?
Dit klompenpad is uitgezet met blauwe bordjes en je kunt hem, zoals gewoonlijk, in beide richtingen lopen. Het startpunt is ten noorden van Wapenveld, maar je bent natuurlijk vrij om op een ander punt te beginnen. De beschrijving hieronder start helemaal aan de zuidzijde, bij de kruising Parallelweg/Flessenbergerweg.

Over de Parallelweg loop je eerst een stukje zuidwaarts over wat nu grotendeels een fietspad is geworden. In vroeger tijd stoomde hier een trein heen en weer tussen Apeldoorn en Zwolle over het zogenaamde baronnenlijntje. Die bijnaam had de lijn te danken aan het type bewoners en gehoopte clientèle. Dat dat laatste niet helemaal uit de verf is gekomen zal duidelijk zijn; heel lang heeft de lijn niet bestaan en in 1950 was het al afgelopen met het personenvervoer.
Na even vervolgt de wandeling in oostelijke richting met wat links- en rechtsafslagen. Hoewel de route goed staat aangegeven is het hier even een beetje opletten om geen blauw klompenbordje te missen. Je wandelt tussen wat losse bebouwing die ietwat anarchistisch aandoet. Ook de creativiteit van diverse bewoners wordt tentoongesteld, tot aan een namaak dinosaurus aan toe en een wand met een ode aan dit klompenpad. Hoeveel mensen in werkelijkheid het pad met klompen zullen lopen is de vraag, maar vooruit.
Ondertussen passeer je het Apeldoorns kanaal met helaas tegenwoordig nog maar bitter weinig activiteit en al snel loop je in het gebied van de in 2017 klaargekomen hoogwatergeul tussen Veessen en Wapenveld. Het idee is dat bij extreem hoog water in de IJssel een deel van het water via deze nevengeul wordt afgevoerd. Bij Wapenveld zit de invoer, aan het eind van het pad over de dijk zal je bij de Fratersbrug het einde van de geul en de uitvoer zien. De kans dat er overigens water staat is eenmaal in een mensenleven, de rest van de tijd is het gebied in gebruik als landbouwgrond.
Omdat vanwege de doorstroming alle belemmeringen zoveel mogelijk zijn verwijderd is het wel een ietwat kaal landschap geworden. Wellicht dat de aanlegkosten van maar liefst 190 miljoen de interesse nog wat kunnen aanwakkeren. Aan de Wapenveldse kant van de dijk is een nieuw stuk natuurgebied in wording. Als je een klein stukje over de dijk loopt kom je bij een vogelobservatiehut met uitzicht op onder andere een betonnen muur die onderdak biedt aan diverse vogels. Het nodige groen heeft deze muur overigens ook al ontdekt, dus of uiteindelijk vogels of planten deze muur definitief zullen confisqueren is nog even de vraag.
De route hier is doodsimpel; gedurende enkele kilometers wandel je over de dijk waarbij je wellicht even opzij moet springen voor tegenwind buffelende fietsers. Aan het eind doemt de Fratersbrug aan de rechterzijde op en die markeert het einde van de hoogwatergeul. Vanaf hier stroomt het overtollige water weer de iets verderop gelegen IJssel in. Overigens zal bij extreem hoogwater hier een enorme watervlakte ontstaan. Zowel aan de rechterzijde als het land voor je zal geheel onder water lopen. Fascinerend!
Na linksaf te zijn geslagen kom je langs Gemaal Pouwel Bakhuis. Dit inmiddels rijksmonument is gebouwd in 1920 en werkte tot 1950 op stoom. Omdat voor de afvoer van het water van de Veluwe naar de IJssel en het IJsselmeer meer capaciteit nodig was is in 1999 hiernaast een nieuw gemaal gebouwd waar je door de ramen een kijkje binnen kunt nemen. Staan de elektromotoren te stampen, dan kun je hier het water onder je voeten zien doorstromen.
De route vervolgt naar natuurgebied Klooster Hulsbergen. Het is 51 ha groot en bestaat grotendeels uit bos. Zoals de naam al aangeeft heeft hier vroeger een klooster, het fraterhuis St. Hieronymus, gestaan. Aan het eind van de 16e eeuw, tijdens de beeldenstorm, is het verwoest. De wandeling volgt de rand van het gebied en komt uiteindelijk uit bij een camping waar, met een beetje geluk, wat te drinken is te krijgen.
De standaard route gaat nu over het Apeldoorns kanaal en vervolgens over een fraai pad erlangs. Alternatief, met een blauwe lijn aangegeven, is om niet het Apeldoorns kanaal over te steken maar over de oostelijke weg langs het kanaal zuidwaarts te lopen. Je ziet dan eerst een imposant landhuis aan je linkerhand en vervolgens windmolen de Wielewaal met wieken van slechts 10 meter totaal. Een kleintje dus, maar wel echt werkend en gebouwd in 1870. Je kunt jezelf vervolgens met een klein pontje naar de overkant toe draaien, of als je dat te eng vindt even teruglopen en de route alsnog aan de andere kant van het kanaal weer oppikken.
Een volgend leuk stukje staat je dan meteen weer te wachten: Vrieze’s erfgoed. Het is een complex waar ook Molen de Vlijt op staat en vernoemd naar molenaar Willem Vrieze. Hij schonk het hele complex zodat er nu een bezoekerscentrum met een molen en molenwinkel, bijenstal en moestuin is te vinden. Aan de waterkant staat nog een klein beeld vanwege een bommenwerper die hier in de oorlog is neergestort. Brokstukken zijn in een kleine expositie hier te zien. De molen is overigens in 1984, na een fatale brand in 1980, geheel opnieuw opgebouwd en dus niet zo heel oud. Er wordt hier gemalen en het meel is hier te koop maar wordt ook door een paar bakkers in de omgeving gebruikt om brood te bakken.
Aan de overzijde van de drukke Groteweg duik je een heel ander stuk van Wapenveld in: het bosgebied van de Veluwe. Als je wilt kun je hier tientallen kilometers doorlopen. Het klompenpad omvat dus slechts een paar kleine stukjes van de uitgestrekte Veluwe, maar de afwisseling van bos en heide is beslist de moeite. Al snel loop je in een stukje waar ook nog bebouwing door de bomen schijnt. De conclusie hier is duidelijk; was Wapenveld in vroeger tijd een arm, zeer arm gebied, die tijd is in dit deel in ieder geval achter de rug. Overigens is hiermee ook meteen de relatie met de term Paddenpad te leggen; in vroeger tijd was padden de bijnaam van inwoners hier. Niet bepaald positief bedoeld; er werd gezegd dat Wapenvelders vanwege gebrekkige hygiëne strepen over hun rug hadden lopen. Tja…
Door het bos lopen je over aangename paden richting de Witte Berg. Die zal je tot het hoogste punt beklimmen, maar geen zorgen; zelfs op het hoogste punt kijk je maar nauwelijks over het omliggende bos heen. En bovendien staat er een aanlokkelijk bankje op je te wachten. De Witte Berg is begroeid met heide wat in het najaar mooi in bloei staat, mits natuurlijk er geen grote droogte is zoals in 2019 het geval.
Vanaf daar wandel je door nog een klein stukje bos en vervolgens tussen wat paardenveldjes terug naar de Groteweg. Je bent dan meteen bij wat lonkende horeca aangekomen. Vanaf hier gaat de standaard route via de Nachtegaalweg verder naar het oosten. Een mooi alternatief is nog even de Groteweg naar het zuiden te blijven volgen en pas bij de Flessenbergerweg naar het oosten af te slaan. Je ziet dan aan de rechterzijde landgoed De Polberg en aan de linkerzijde een bijzonder voormalig tolhuis. Het heeft een opvallend front bestaande uit een houten galerij in opvallende Moorse stijl.
Nog enkele honderden meters resteren en daarna is dit gevarieerde rondje Wapenveld gedaan. Zin om nog meer te wandelen in dit gebied? Er is nog een klompenpad tussen Wapenveld en Heerde, het Vosbergenpad. Ook dit pad loopt gedeeltelijk door het Veluwse bos en meer oostelijk door het open landschap van de IJsselvallei.
Handige tips
De standaard route mist net een paar niet onaardige elementen hier in de buurt; een kleine molen en een voormalig tolhuis. Door de blauw aangegeven delen op de kaart te lopen kom je er alsnog langs.
Kritische noot
De hoogwatergeul is op zichzelf gezien de achtergrond ervan best interessant. Landschappelijk is het echter, vanwege de vereiste doorstroom van het water, een kaal en open landschap. Aan de Wapenveldse kant van de dijk waarover je loopt is nieuwe natuur in ontwikkeling, die er vast in de loop der jaren steeds beter gaat uitzien.
Prijs
Wandelen is gratis, het bezoek aan Vrieze’s erfgoed onderweg ook. Blijft horeca onderweg als enige kans over om de portemonnee te moeten trekken.
Lengte bezoek
Het Paddenpad is 13 km en daarmee goed voor netto 2,5 wandeluur. Met wat lummelen bij de hoogwatergeul, rondkijken bij het gemaal en zeker op Vrieze’s erfgoed met onder andere Molen de Vlijt maak je er met redelijk gemak een leuk dagdeel van.
Horeca / overnachtingsmogelijkheden
Horeca is er in Wapenveld voldoende. Je wandelt er over de Groteweg langs, de rest van de wandeltocht zal je uit je rugzak moeten eten of drinken.
Praktische info/openingstijden
Het pad is het hele jaar te lopen. Het oostelijk gedeelte loopt over een dijk in een open landschap, dus dan is striemende wind niet zo prettig. Het westelijk deel loopt door bos en dan is regen weer niet leuk, dat druppelt wel heel lang na daar.
Meer…
Nog meer wandelen? Klik hier
———————————————————
© IsDitLeuk.nl
V2020-1
Laatste update: 20 november 2020