Vanaf het mondaine (sic!) De Koog loop je door de duinen en bos van Nationaal park Duinen van Texel maar ook tweemaal een stuk over het strand naar ’t Horntje, waar de boot vanuit Den Helder aanmeert.

Locatie/bereikbaarheid

De Koog is het eindpunt van de lijndienst vanuit ’t Horntje, waar de veerboot aanmeert. Al met al is het dus heel eenvoudig bij het begin- of eindpunt te komen, of van het ene punt weer terug in het andere.

Geschikt voor

Deze etappe is 20 kilometer lang en dat is voor een beetje ervaren wandelaar niet iets om van achterover te slaan. Toch moet je je in deze wandeling niet vergissen; een deel ervan loop je over het strand en zanderige duinpaden. En dat is een stuk zwaarder dan een mooi schelpen- of graspad, dat je hier overigens ook onder de voeten krijgt.

Oordeel

Deze wandeling is van de vier etappes die je kunt lopen in een rondje Texel de mooiste. Je loopt vrijwel het gehele pad door Nationaal Park Duinen van Texel en van die titel is geen woord gelogen. Maar ook duinen kunnen toch wel een beetje eentonig zijn, en dat is hier niet het geval. Open landschappen worden afgewisseld met stukjes bos en struikgewas en, heel aardig, je loopt tweemaal een stuk over het strand. Je bent niet voor niets op Texel, het eiland dat in het bezit is van een relatief enorm lang strand aan de Noordzee zijde van het eiland. Alles bij elkaar verdient deze etappe een 9, en dat is een cijfer dat op IsDitLeuk.nl niet vaak wordt uitgedeeld.

Wat ga je doen?

Vanuit het mondaine De Koog loop je de Dorpsstraat uit en de Brink op. Verwacht geen brink zoals je wellicht gewend bent in sommige dorpen in Drenthe, al heel snel sta je bij Hotel Opduinen voor de deur en sla je linksaf het bos in. Dat bos ligt tussen De Koog en de immens lage camping Kogerstrand en al zigzaggend over bredere en smallere paden kom je na een tijdje aan het zuidelijke uiteinde terecht. Bedenk dat de camping, waar je tijdens de etappe van De Cocksdorp naar De Koog aan de noordzijde bent aangekomen, tot dit punt maar liefst 2,5 kilometer lang is.

Parallel aan het strand, maar wel een paar honderd meter het binnenland in, loop je door de duinen vrij recht naar het zuiden tot aan een groot parkeerterrein. Hier is de strandopgang van Paal 17 en als je tegen deze tijd zin hebt gekregen om flink op het strand uit te waaien, dan komt dat goed uit. Vanaf Paal 17 loop je over het strand naar beneden tot bijna Paal 16, dus bijna een kilometer. Aan het eind nog niet genoeg strand gehad? Niet getreurd, later komt er nog een stuk van een paar kilometer.

Je wandelt wederom door de duinen met in augustus heel veel, echt heel veel bloeiende heide, een halve kilometer het binnenland in waarna je al links en rechtsaf slingerend verder naar het zuiden gaat. Kom je eenmaal op een klein stukje asfaltweg dan is er rechts een uitzichtpunt maar ook een bospaviljoen waar opvallend veel raspatat op het menu staat. Met keuze uit een hele rits verschillende sauzen en zo te zien wordt de frituur al vroeg op de dag aangezet. De asfaltweg, de je overigens niet verder volgt, leidt naar Paal 15 waar je vanzelfsprekend ook mooi van de zee kunt genieten.

De etappe gaat eerst recht als een liniaal, hoewel je dat gevoel echt niet zult hebben, en daarna slingerend verder. Nog steeds bevind je je in Nationaal park Duinen van Texel en inmiddels zul je vast beamen dat dat best een goed getroffen naam is voor dit stuk natuur. Wat hier verder opvalt is dat Texel toch werkelijk een eiland is met een miljoen bezoekers per jaar. Ben je aan het wandelen, dan kun je toch lange tijd helemaal niemand tegenkomen. Fietspaden liggen iets verderop en autowegen zijn spaarzaam aangelegd tussen strand en binnenland van Texel dus als wandelaar heb je het rijk kilometerslang misschien net niet helemaal alleen, maar veel schelen doet het niet.

Je passeert de afslag die naar Paal 12 loopt en voordat je denkt; komt dat strand nu nog eens een keertje; rond Paal 11 is het dan zo ver. Het pad buigt af richting strand en over kleinere heuvels, en tot slot een erg zanderinge duin waar niet veel wandelaars op zullen zitten wachten, liggen strand en zee weer voor je. Je vervolgt over het strand een paar kilometer lang de etappe naar het zuiden. Hopelijk kun je een route vinden waarbij het zand onder je voeten niet al te diep wegzakt. Wel is hier een grote kans op tegenwind en die is dan op Texel meteen niet gering. Ze zouden hier met gemak een testcentrum voor paraplu’s en parasols kunnen inrichten.

Onderweg over het strand passeer je horeca bij Paal 9 en de strandwacht houd je daar ook extra in de gaten. Ben je van plan een duik te nemen in de Noordzee, dan is dit absoluut geen verkeerde plek. De Noordzee ziet er op Texel verraderlijk aantrekkelijk uit met zijn mooie brede zandstranden, maar voor je het weet word je hier in het water een kant op meegesleurd die je zelf niet van plan was.

Ook het op de juiste plaats weer verlaten van het strand is nog een kleine uitdaging. Een kleine hulp: het stuk dat je voor Paal 9 hebt gelopen is ongeveer even lang is als het stuk erna. Er staat ook een klein bordje vlak aan het begin van het pad, dat overigens het Jan Wittepaadje heet. Heb je het gevonden, bereid je er dan op voor dat Jan Witte een leuk maar ook moeilijk begaanbaar paadje heeft bedacht. Dwars door het duinzand en helmgras ga je omhoog en omlaag. Mooi, maar opschieten doet het werkelijk niet. Geniet ervan, je hebt er de tijd voor.

Het pad vervolgt rondom De Horsmeertjes waar je helaas maar weinig van te zien krijgt. Wat je wel ziet is opschietende struiken en een pad wat er doorheen slingert alsof je in een showroom van IKEA loopt; je gaat alle kanten op. Tenminste, dat lijkt zo. Uiteindelijk ga je toch redelijk westwaarts en dat is mooi want daar is uiteindelijk ook ’t Horntje te vinden. Net op het moment dat je het waarschijnlijk wel mooi geweest vind ben je hopelijk aangekomen bij het laatste, maar beslist niet minste onderdeel van de wandeling; de Mokbaai.

De Mokbaai is een inham die je vanaf de veerboot uit Den Helder al aan de linkerzijde ziet liggen. Voor vogels een paradijs en als wandelaar krijg je op deze manier, voordat je de boot naar Den Helder weer opstapt, nog eenmaal het Texel-gevoel. Afhankelijk van eb of vloed is het hier meer of minder ondergelopen en omdat je ten opzichte van de boot aan de verkeerde kant bent aangekomen ga je er al wandelend met een ruime boog omheen. Het uitzicht blijft vanaf elke kant best leuk. Aan het eind kun je als je wilt nog even een naar een uitzichtpunt klimmen om een laatste blik te werpen. En daarna, ja daarna is het afgelopen met de pret want de grote veerboot naar Den Helder ligt hier al te wachten.

Absoluut doen – Aanraders – Ook leuk

Gaandeweg de route kom je op meerdere plaatsen uitkijkpunten tegen. Soms vergt dat een kleine omweg, en het vergt zeker wat meer omhoog lopen. Mar ze zijn de moeite waard. Doe ze daarom of allemaal of in ieder geval een paar. Je inspanningen worden ruimschoots beloond.

Laat maar zitten

Er is eigenlijk niks om maar te laten zitten bij deze wandeling. Let wel even op dat bij ’t Horntje de veerboot die naar Den Helder vaart groter is dan de hele plaats bij elkaar. Er is wat te eten en te drinken te krijgen, en er is een immense fietsenverhuur. Maar verwacht er verder niets van.

Handige tips

Deze route is zonder beschrijving erg tricky om te lopen. Er zijn behoorlijk wat geel/rode markeringen aangebracht, maar de route volgt niet altijd het meest voor de hand liggende pad. Gebruik je een mobiel met GPX dan is dat natuurlijk geen probleem. Gebruik je het boekje, maar wil je daar niet de hele tijd mee in je handen lopen, kopieer dan even de pagina’s waar de route op beschreven staat. Na afloop kun je de losse A4’tjes dan gewoon weggooien (in de papierbak natuurlijk).

Er zitten een paar flinke stukken lopen op het strand bij. Heb je een hekel aan lopen in zacht zand, dan kun je kijken hoe het met het getij is. Probeer te voorkomen dat je bij vloed gaat lopen; het water staat dan juist hoog, en dus blijft er voor de wandelaars alleen maar een strook zacht zand over. Het beste tijdstip om op het strand te lopen is als het net vloed is geweest en het water zich aan het terugtrekken is. Een flinke strook hard zand is je beloning 🙂

Het boekje over Waddenwandelen kost minder dan 20 euro en is echt de moeite waard. Behalve de routes over alle Waddeneilanden staat er leuke achtergrondinformatie in.

Kritische noot

Het pad is behoorlijk goed gemarkeerd met geel/rode bordjes en stickers. Toch, er helemaal op vertrouwen is zeker geen goed idee. Gegarandeerd dat je op meerdere plaatsen de kluts kwijtraakt. Dus; neem in ieder geval als back-up het boekje mee waarin het pad wordt beschreven of download de routes van www.wandelnet.nl.

Prijs

Het Waddenpad is gratis te lopen en als je zelf eten en drinken meeneemt hoeft ook daarvoor de pinpas niet tevoorschijn te worden getoverd. Aan de andere kant, als je van het type mens bent “Ik koop dus ik besta”, dan ben je op Texel ook wel op een goede plek terecht gekomen. Probeer het vooral waar te maken in De Koog in de winkels aldaar, en de horeca verwelkomt je ook met open armen. Er bestaat een boekje waarin de wandelingen van alle waddeneilanden zijn verzameld: Waddenwandelen. Dat boekje is eker de moeite waard. Niet alleen omdat je daardoor beter de route kunt lopen, maar ook omdat er de nodige leuke en nuttige informatie over Texel in te vinden is.

Lengte bezoek

De 20 kilometer zullen zo’n 4 wandeluren in beslag nemen. Maar het lopen over zand en strand, en ook nog tegenwind, kunnen et tempo behoorlijk drukken en daarnaast zijn er genoeg fotomomenten en horecagelegenheden onderweg. Alles bij elkaar kun je, ook als je ’s ochtends op tijd start, er met gemak een hele dag van maken.

Horeca / overnachtingsmogelijkheden

Hoewel je vrijwel de hele dag in natuurgebied Duinen van Texel loopt, is dankzij de vele strandtenten en natuurlijk De Koog aan de start en ’t Horntje aan het eind genoeg eten en drinken. Overnachten kan in De Koog en elders op Texel behoorlijk goed; naast de ongeveer 14.000 vaste inwoners die voor zichzelf een slaapplaats hebben geregeld zijn er zo’n 45.000 slaapplaatsen voor toeristen op dit eiland te vinden. In een hele reeks prijsklasses.

Praktische info/openingstijden

Het Waddenpad is op Texel het hele jaar door te lopen. Wil je echt heel erg uitwaaien, kies dan vooral april of november. Voor gewoon uitwaaien kun je altijd terecht. Wil je een grotere kans dat je op het strand kunt liggen, of in de duinen in het zonnetje, dan is de zomerperiode natuurlijk het meest geschikt. Foto’s kun je hier het hele jaar door nemen, maar wil je wat bijzonders ga dan eens naar Texel als er een flink sneeuwdek ligt. Dat soort foto’s zie je niet veel van Texel en je scoort er vast punten mee bij mocht je toevalligerwijs lid zijn van een fotoclub.

Nog meer wandelingen

Voor een overzicht van andere wandelingen: Klik hier

———————————————————
© IsDitLeuk.nl
V2019-1
Laatste update: 26 augustus 2019