Deze etappe van het Drenthepad doet het meest noordwestelijk gedeelte van Drenthe aan. Al spoedig na de start kom je in het dorpje Roderwolde met een molen inclusief museum en een alleraardigst kerkje waarvan de deur doorgaans open staat. De weg vervolgt naar een waterrijk gebied rondom het Leekstermeer. Hier waan je je in Friesland, maar het is toch werkelijk Drenthe. Na nog even doorwandelen raak je de oostzijde van Leek en door opvallend leeg natuurgebied loop je Roden binnen. Daar volgt de route een ietwat merkwaardig patroon, maar uiteindelijk kom je toch bij het plaatselijke hoogtepunt: Landgoed Mensinghe. Niet alleen het landhuis maar ook het bos is zeer de moeite waard en na een waterrijke omweg maak je daar uitgebreid kennis mee. Uiteindelijk eindigt de etappe bij het bescheiden Roderesch.

Locatie/bereikbaarheid

Peizerwold en Roderesch zijn beide met de bus te bereiken. Natuurlijk kun je ook je auto bij het beginpunt neerzetten en uiteindelijk, vanaf het eindpunt terugfietsen. Mits je op een eerder moment daar een paar fietsen hebt uitgeladen natuurlijk.

Geschikt voor

Deze etappe is met 25,2 km de langste etappe in de standaard beschrijving van alle etappes op internet. Voor ervaren wandelaars zal het nog geen lang stuk zijn, terwijl voor anderen het meer dan genoeg is. Je hoeft je natuurlijk niet aan de standaard etappes te houden… Toch, als je behoefte hebt om een ommetje van maar enkele kilometers, dan is dit pad niet erg geschikt.

Oordeel

Deze tocht voert door heel leeg Drents landschap. Op meerdere plekken kun je je zomaar eeuwen terug in de tijd wanen; in de verste verte is geen bebouwing of ander menselijk ingrijpen te zien. Of het moet zijn het menselijk ingrijpen in de natuur, wat ook hier op grote schaal heeft plaatsgevonden. Toch valt dat veel minder op. Spijtig punt is het aanzienlijk aantal meters op asfalt en beton, waarbij je het pad nogal eens moet delen met fietsers. Samen met een paar hoogtepunten zoals Landgoed Nienoord en Mensinghe komt het rapportcijfer op een 7,5.

Wat ga je doen?

Deze etappe begint bij Peizerwold, of, als je andersom zou lopen, in Roderesch. Vanaf Peizerwold heb je meer kilometers met de zon in je gezicht, vandaar dat dit deel van het Drenthepad tegen de klok in is gelopen. Van Peizerwold zal je je later waarschijnlijk vooral de drukke N472 herinneren, maar hopelijk ook het tolhuis dat aan de start van de route staat. Het is een grappig huis met daarop de tarieven die uit 1884 lijken te komen; voor paard en wagen 4 cent, een fiets mocht na betaling van 1 cent doorrijden en voor auto’s moest 10 cent worden afgerekend. Toch is er een klein probleem, want de eerste auto ter wereld reed pas in 1885 in Duitsland. Het zal daarna ook nog wel even geduurd hebben voordat de eerste in Peizerwold verscheen.

De wandeltocht gaat de eerste kilometers over een fiets/voetpad waarbij je dus af en toe even in de kant moet springen voor racefietsers, vakantiegangers op e-bikes en slingerende schoolkinderen. Mag de pret verder niet al te zeer drukken, het omliggende wat agrarische landschap en natuurgebied genaamd De Onlanden is niet onaardig. Al vrij snel kom je langs een bredere vaart, het Peizerdiep, waarna je op Roderwolde afloopt.

Behalve een alleraardigst haventje heeft deze plaats twee attracties; de molen Woldzigt uit 1852 met daarin het Nederlands Graanmuseum en daarnaast de Jacobskerk van de PKN-gemeente. De molen draait nog steeds op vrijwillige basis en in het museum is te zien hoe het graan van zaaien tot oogsten tot verwerking in een product in zijn werk gaat. De Jacobskerk is vaak open omdat deze ook op het Jacobspad ligt en je hier binnen een stempeltje kunt halen. Een buitenkansje om het interieur te bekijken, want van buiten is dit uit 1831 stammende kleine kerkje heel erg sober. Binnen vallen de nep-glas in lood ramen op, die toch voor een aangename sfeer zorgen. De klok van de kerk stamt uit 1634.

Vlak voordat je het plaatsje verlaat kun je in zelfbediening jezelf trakteren op koffie, thee, ijsje en nog wat meer eetbare voorwerpen. Vervolgens gaat de route over asfalt en beton vrijwel kaarsrecht naar de Goltbooren. Daar loopt het pad een stuk noordwaarts en gaat het bepaald Fries aandoen. Je komt, tussen verschillende andere plassen doorlopend, aan de rand van het Leekstermeer terecht waar naast mooi uitzicht over het water een grote en ruim opgezette camping is te vinden. Met natuurlijk de mogelijkheid even de benen een rustpauze te gunnen en de mond te voorzien van nieuw smeermiddel.

Daarna wandel je, met dank aan de vriendelijke campingeigenaar, over de camping naar het pad achter de camping langs het Leeksterhoofddiep. Dat is overigens ook de grens met Groningen, waarbij het Leekstermeer nog in Drenthe ligt en Leek, waar je een klein stukje doorheen zult lopen, tot de provincie Groningen behoort. Deze etappe is dus een twee-provincie wandeling. Daar kun je mee thuiskomen.

Na een flinke tijd de Leeksterhoofddiep te hebben gevolgd ga je de brug over en duik je het bos van Landgoed Nienoord in. Over een smal bospaadje loop je naar de andere kant waar je opeens uitzicht hebt op een reusachtig speelpark. Het hoort bij Familiepark Nienoord en ligt op het gelijknamige landgoed. Je kunt er overigens ook zwemmen, met een modelspoortrein mee rijden en er is een museum met een uitgebreide rijtuigcollectie. Al met al dus zoveel tijdverdrijf dat als je niet oppast van verder wandelen niet veel meer zal komen…

De route loopt eerst noordelijk een stuk om het landgoed heen om vervolgens vlak voor het hoofdgebouw uit te komen. Ben je eenmaal uitgekeken, dan kun je via de statige toegangslaan het landgoed verlaten en wandel je vrijwel meteen de oostelijke zijde van Leek binnen. In deze winkelstraat is ook enige horeca gevestigd voor degenen die daar inmiddels een sterk verlangen naar hebben opgebouwd. Daarna verlaat je provincie Groningen alweer om via wat minder interessante woonstraatjes van Nietap in een vriendelijk stuk bos terecht te komen met wat lanen en een waterplas met de illustere naam Vagevuur. Je kronkelt er, soms over vlonderpaden vanwege de nattigheid, doorheen waarna rechte paden richting Roden volgen.

Aan de rand van Roden steek je een brede weg over waarna je een kilometer of 1,5 kaarsrecht, een beetje ten westen van het centrum, Roden doorkruist. Eigenlijk is dat wel een beetje spijtig. Het centrum van Roden, met een brink, oude kerk, enkele musea, horeca en winkels is namelijk best de moeite waard. Loop je de uitgezette route dan kom je vanzelf tussen de sportvelden terecht. Daarna kom je langs een manege op de zeer ruime en grote begraafplaats van Roden. Zowel de levenden als de doden hebben het niet al te benauwd. Een klein stukje wandelcorvee langs de N373 volgt waarna je langs de grote kinderboerderij en Camping Ot en Sien (waarvan de schrijver in Roden heeft geleefd) op het fraaiste onderdeel van Roden aanloopt: Landgoed Mensinghe.

Je komt aan de achterzijde aan maar strak langs het hoofdgebouw loop je naar de voorzijde waar overigens het terras ook opzichtig staat te lonken. Het landhuis is tevens een museum en open voor bezichtiging, dus voor degenen die er de tijd voor hebben… Uitgekeken? Dan ga je na een klein stukje Mensingheweg langs de Steenbergerloop richting Peizerdiep. In regenachtige perioden kan het hier behoorlijk vochtig aan de voeten worden, en is er een kleine omweg beschikbaar. Ook langs het Peizerdiep, eerlijk onverhard, blijft de broek waarschijnlijk niet erg schoon.

Daarna wandel je langs de rand van het zogenaamde Sterrebos door een open veld waar je aan de rechterzijde door de bomen een oude sterrenwacht ziet staan. Deze was in de jaren 60 van de vorige eeuw bij de Rijksuniversiteit Groningen in gebruik. Onder andere Wubbo Ockels heeft daar zijn opleiding gedaan. Helaas is het in Nederland toch wel erg bewolkt en zijn sterrenwachten op Tenerife of in Chili effectiever. Of tegenwoordig in de ruimte, zoals de Hubble-telescoop.

Vanaf dat punt loop je wederom het Mensinghebos in met paadjes, lanen en een grote waterplas in het midden. Tijdig links- en rechtsaf slaand (let op de aanwijzingen in het boekje en/of de GPX, het is hier tamelijk beroerd aangegeven in het veld), wandel je het laatste deel met aan je linkerhand een fraai open veld. Je krijgt aan de hand van de vele toegangshekjes het idee dat ze je wel heel graag dat veld in willen sturen. Het Drenthepad neemt de allerlaatste kans waarna je in een weide boog het bos verlaat en in het open veld terecht komt. Kijk je goed, dan zie je de parasols van Roderesch al recht voor je in de verte opdoemen.

Na het oversteken van een drukke weg (oppassen dus!) sta je sneller dan verwacht voor de horeca die Roderesch te bieden heeft. Verder zal je niet veel van deze plaats zien want de route loopt met dezelfde vaart weer het dorp uit. Je wandelt een fiets/wandelpad op en aan het eind ervan sta je niet alleen bij een nieuw gebouwd landhuis waarvan de eigenaar een bouwtekening van enkele eeuwen terug heeft gebruikt, maar ook aan het eindpunt van deze etappe.

Handige tips

Nogal wat LAW’s proberen bebouwing het horeca met grote zorgvuldigheid te mijden. Het Drenthepad is wat betreft horeca juist het tegenovergestelde; elke mogelijkheid voor een terrasje met een drankje lijkt onderweg te worden aangedaan. Dat is niet heel erg; Drenthe is best een lege provincie en als het pad niet zo zou lopen dan heb je vele kilometers alleen maar wat in je eigen rugzak zit. Met andere woorden, stop naast eten en drinken ook een betaalpas en wat losse euromunten in je bagage.

Voor sommigen is deze lange etappe net een mooi stuk, voor anderen veel te veel. In het boekje van het Drenthepad staat echter de hele route in stukjes van enige kilometers opgeknipt beschreven. Je kunt dus zoveel of zo weinig lopen als je wilt. Enige wat je moet zien uit te mikken hoe je, als je van A naar B loopt, weer bij het startpunt A terugkomt. Of thuis natuurlijk.

Kritische noot

De geelrode routeaanwijzingen onderweg zijn niet echt betrouwbaar. Soms zijn ze onvindbaar of erg vervaagd. De GPX op je telefoon of het boekje van het Drenthepad bij de hand houden is werkelijk geen overbodige luxe.

Prijs

De wandeling is gratis en de GPX is ook gratis van internet de downloaden. Het boekje van het Drenthepad kost een paar tientjes en is elke cent waard.

Lengte bezoek

Deze etappe zal met net iets meer dan 25 kilometer ongeveer 5 uur wandelplezier opleveren. Samen met uitrust-, uitzicht- en fotomomenten kan het met gemak een leuke dag worden.

Horeca / overnachtingsmogelijkheden

Horeca is er opvallend veel in dit gebied waar je toch veel in de natuur wandelt. Aan begin- en eindpunt moet je een beetje geluk hebben dat de boel open is op het moment dat je er voor de deur staat. Onderweg heb je o.a. in Leek en Roden, maar ook op een camping en op een boerenerf ruimschoots kans op vloeibare en minder vloeibare lekkernijen.

Praktische info/openingstijden

Het pad is het het hele jaar te lopen. Bij grote nattigheid kan het echter op sommige niet verharde stukken een behoorlijke blubberpartij zijn. Je eindigt in dat geval gegarandeerd niet met een schone broek en schoenen.

Meer…

Nog meer wandelen? Klik hier

———————————————————
© IsDitLeuk.nl
V2021-1
Laatste update: 2 juli 2021