Wandelen Pieterpad etappe 2-9: Venlo – Swalmen

Wandelen over het Pieterpad van Venlo naar Swalmen. Je start bij station Venlo en loopt al snel over de Jammerdaalse Heide. Volgende bezienswaardigheid is de oude Abdij Ulingsheide, waar je tegenwoordig ook terecht kunt voor iets lekkers of iets tweedehands. Mocht je toevallig iets nodig hebben. Het dorp Tegelen passeer je rakelings en daarna vervolgt het pad vrijwel recht kilometers lang op de grens van Nederland en Duitsland, tot je vlakbij Swalmen afbuigt om daar in het centrum te eindigen.

Locatie/bereikbaarheid

Venlo heeft een treinstation waar de route voorlangs loopt. In Swalmen is eveneens een treinstation. Let hier wel op, het Pieterpad loopt er niet vlak langs en al snel bereik je al lopend zonder dat je het in de gaten hebt het einde van Swalmen waarna vooral heel veel wandelkilometers richting de Pietersberg, of andersom Pieterburen, voor je liggen.

Geschikt voor

Iedereen die van een vriendelijke maar toch behoorlijk lange wandeltocht houdt.

Oordeel

Deze wandeling is letterlijk nogal rechttoe rechtaan. Er zitten leuke stukjes in, maar toch ook wel wat langere rechte stukken die niet per se heel lelijk zijn, maar de spanningsboog is nogal eehhh…… Bij elkaar een aardige 7.

Wat ga je doen?

Wandelen langs de grens van Venlo naar Swalmen. Het Pieterpad loopt voor het station van Venlo langs en vanuit het station gezien ligt meteen links het Limburgs museum. Dat dat museum in Venlo terecht is gekomen is vast te wijten aan de toch wat langgerekte vorm van Limburg en als je er binnenloopt kun je kennismaken met de historie van Limburg.

Je wandelt langs het spoor naar het zuiden waar je niet bepaald door het mooiste stukje van Venlo loopt. Chinees Restaurant Buddha mag een bizar dieptepunt worden genoemd. Wie weet is het eten aldaar wel fantastisch maar dan weten ze dat aan de buitenkant wel erg goed te maskeren.

Al snel daarna splitst het spoor en kom je tussen deze twee spoorlijnen terecht. De ene lijn buigt af naar het nabijgelegen Duitsland de andere, niet geëlektrificeerde lijn vervolgt naar het zuiden en passeert onderweg naar Roermond onder andere het eindpunt van deze etappe: Swalmen. Daar zijn we echter nog lang niet want eerst loop je nu verder over de onderste en bovenste molenweg. Gezien het ontbreken van de molens zouden de wegen wel mogen worden herdoopt in onderste en bovenste molen weg, maar goed. Daarna volgt al verrassend snel een leuk stukje pad over de Jammerdaalse Heide. Er wordt hier met bordjes wel gewezen op de prehistorische grafheuvels maar de meertjes met zandstranden en -paden zijn eigenlijk het meest aardig hier.

Door het bos en langs een bosrand kom je vervolgens bij een volgende aardige onderbreking, de oude Abdij Ulingsheide. Sinds enige jaren, na het vertrek van de laatste monniken, is deze door een woongroep van Emmaus nieuw leven ingeblazen. Het is zeker een bezoekje waard en de vriendelijke bewoners daar willen je ook best voorzien van een kopje koffie. Na de Abdij volgt een klein beetje wandelcorvee vanwege de nog niet zo lang geleden aangelegde A74. De beloning volgt al snel want bij Tegelen, waar je eigenlijk omheen loopt, volgt een leuk stuk wandeling over een heuvel en langs wat meertjes.

Bovenop de heuvel is een mooi uitzicht over Tegelen met zijn karakteristieke pijpen van de vroegere steenfabrieken. Vervolgens kom je op de weg terecht die de grens vormt met Duitsland en de grenspalen zullen je ook niet ontgaan. De weg vervolgt langere tijd precies de grens en na enige kilometers kom je langs Café Maalbekerhohe wat, als je internet mag geloven, zijn bekendheid vooral te danken heeft aan zijn beperkte openingstijden. Nu moet je niet alles geloven wat op internet te vinden is, maar… het was goed ingeschat dat we in Venlo, ongezellig maar wel lekker, op het station nog even een kopje koffie hadden gedronken.

De weg vervolgt enige kilometers vrijwel rechtuit en eindigt in een mooi stukje waar je slingerend, vlak langs de rand, een klein stukje in Duitsland loopt. Het is zondermeer een van de mooiste stukjes van de wandeling dus geniet ervan. Daarna daalt het pad weer af naar de grensweg die weer wordt gevolgd tot je bij een volgende grensovergang komt; die bij de Witte Steen, of zoals de oosterburen zullen zeggen: Witte Stein. Drinken en eten en ook vertier voor kinderen is hier genoeg. De kans dat je inmiddels andere Pieterpadlopers bent tegengekomen is inmiddels wel zo’n beetje 100% en ook op dit soort terrassen is het verschil tussen de Pieterpadlotgenoten en “de anderen” haast voelbaar.

Je vervolgt over de Prinsendijk die volgens alle boekjes onderdeel uitmaakte van een oude Romeinse weg van Xanten naar het zuiden. Je moet wel heel veel fantasie hebben om je te kunnen voorstellen dat Romeinse legionairs en paard en wagens hier zo’n 2000 jaar geleden overheen hobbelden. Veel opvallender zijn de kleine betonnen bunkers die aan het eind van de Tweede Wereldoorlog zijn aangelegd als laatste verdedigingswal rond Duitsland tegen de oprukkende geallieerden. De geallieerden hadden echter een andere route in gedachten zodat ze geheel nutteloos bleken. En anders was het waarschijnlijk ook geen heel groot obstakel geweest bij de opmars, erg indrukwekkend is het allemaal niet.

Een kleine D-tour leidt het Pieterpad nog een mooi stukje Duits bos in wat nog wel wat langer had mogen zijn. Na nog een laatste stukje rechte Prinsendijk volgt links- en rechts afslaand, let dus even op de stikkers en het boekje/GPX, een bosweg die eindigt op de toegangsweg naar een camping. Het lijkt of je de camping oploopt, maar overstekend kom je in de Gemeentebossen van Swalmen terecht. En daarmee ook bij de rivier de Swalm, die hier vrolijk slingerend zijn weg in vindt. Op een paar punten loop je er vlak langs en het laatste deel loop je weer op een verhoging waarbij er een leuk uitzicht is op het dal waarin deze kleine rivier loopt.

Vrij plotseling sta je dan op de drukke Rijksweg Noord die je moet kruisen om in het centrum van Swalmen terecht te komen. Het treinstation is net aan de andere kant van het centrum en in een paar wandelminuten te bereiken. Maar neerploffen in het centrum kan hier zeker ook.

Absoluut doen – Aanraders – Ook leuk

Vanuit Venlo loop je al na nog geen uur langs de muren van een voormalig klooster. Het is nu overgenomen door Emmaus, een gemeenschap die probeert nieuw leven in te blazen in deze gebouwen en de grote kloostertuin. Dat doen ze onder andere met een tweedehandswinkel, een mooie bloemen-, fruit- en kruidentuin en een zorgrestaurant. Je wordt er allerhartelijkst ontvangen en ondanks het letterlijk toch een beetje gesloten karakter van het geheel is even rondlopen geen probleem.

Laat maar zitten

Tja, er zijn een paar stukjes wandelcorvee aan het begin en bij het oversteken van de A74, maar het valt mee en er is ook niet veel aan te veranderen.

Handige tips

Belangrijke keuze bij het Pieterpad is “lopen met je snoet in de zon of met de zon in je rug”. Mits de zon schijnt natuurlijk. De route is beschreven in beide richtingen en ook de bewegwijzering is in beide richtingen aanwezig. En mocht de bewegwijzering al op een bepaalde plek ontbreken, dan geldt dat ook altijd voor beide richtingen. Met andere woorden, je hebt een faire keuze. De meesten lopen het Pieterpad van Pieterburen naar de Pietersberg, dus Noord-Zuid, maar andersom is beslist ook mogelijk.

Kritische noot

Het pad loopt door de bosrand op de grens van Nederland en Duitsland, en toevalligerwijs (of niet?) loopt hier ook een riggel waarbij de Nederlandse kant enkele tientallen meters lager ligt dan de Duitse kant. Toch loopt het pad vrij vlak en ook opvallend recht, voor flinke stukken over een grensweg. Hoewel aardig, had het pad hier toch wel wat spannender kunnen worden uitgezet.

Prijs

Het wandelen van het Pieterpad is op zichzelf gratis. Het boekje over de route is een aanrader en kost niet al te veel. Koop wel de juiste; het Pieterpad is opgedeeld in twee delen en je moet voor deze etappe het boekje hebben van het onderste gedeelte.

Lengte bezoek

Deze route is een kleine 25 kilometer en loopt behoorlijk makkelijk. Met een uurtje of 5 wandelen is het te doen. De horeca en andere rustpunten onderweg met het niet onaardige plaatsje Swalmen aan het eind maken er een mooie complete dag van.

Goed om verder te weten

In Swalmen wordt elk jaar half augustus midden in het dorp een muziekfestival georganiseerd; Sjwaampop. Ben je van plan te blijven slapen in Swalmen, hou daar dan een beetje rekening mee. Het wordt vast heel gezellig maar ook wat later slapen dan je misschien van plan was.

Horeca / overnachtingsmogelijkheden

Horeca is er aan het begin- en eindpunt in Venlo en Swalmen. De meest bezochte horeca onderweg is ongetwijfeld die bij de Witte Steen. Vanuit Venlo gezien passeer al eerder café Maalbekerhohe en na de Witte Steen kom je ook nog langs een camping met horeca. Slapen kan op diverse plaatsen aan het begin en het eind en onderweg lukt het vast met een kleine omweg ook.

Praktische info/openingstijden

Het Pieterpad is het hele jaar te lopen, maar een lekker zonnetje kan natuurlijk geen kwaad. Het pad loopt grotendeels door bos dus bij regen of buien wordt het zeker een natte boel en sommige paden behoorlijk glibberig.

Nog meer wandelingen

Nog niet genoeg gewandeld? Voor een overzicht van andere wandelingen: Klik hier

Alle beschrijvingen van etappes van het Pieterpad op IsDitLeuk.nl:

Wandelen Pieterpad – informatie en tips
Wandelen Pieterpad etappe 2-3: Doetinchem – Millingen aan de Rijn
Wandelen Pieterpad etappe 2-4: Millingen aan de Rijn – Groesbeek
Wandelen Pieterpad etappe 2-9: Venlo – Swalmen
Wandelen Pieterpad etappe 2-10: Swalmen – Montfort
Wandelen Pieterpad etappe 2-11: Montfort – Sittard

IsDitLeuk.nl